Barış Manço Sözleri

Barış Manço Sözleri

Sabret gönül sabret, sakın isyan etme.
Bir gün elbet bitecek bu çile, isyan etme.
Dört kitaptan başlayalım istersen gel söze…
Orda öyle bir isim var ki kuldan öte kuldan ziyade.
O’nu düşün O’na sığın o senden öte benden ziyade.

İnsanın öğrenmesi gereken ilk dil tatlı dildir.

Her yeni doğan bebek yeni bir dünya demek.

Geçmişini bilmeyen bugününü anlayamaz ve yarınını kuramaz.

Şam ipeğinden burma giysen bile. Zemzem suyuyla yıkansan bile. Dünya ahiret bir keyif sürmek için. Mutlak dökmeli helal alınteri.

Taş üstüne taş koya koya, yarattığın dünyanın çöktüğünü görmek bir yana birde altında kalmak varya!

Kimi tatlı peşinde kimininse tuzu yok.

Her yeni doğan bebek yeni bir dünya demek.

Topraktan geldi insan, yine toprağa dönecek iki lokma ekmek için ömür boyu dövüşecek.

Hiç bir Allah’ ın kulu, hiç bir şeyi laf olsun diye yapmıyor. Bunun karşılığı bazen maddeyle, bazen maddenin dışı manevi şeylerle, bazen her ikisiyle ölçülür.

Ben yaşarken kendime sanatçı diyemem, çok ayıptır. Ancak on, yirmi, kırk yıl sonra diyebilirler.

Ne yazık ki, her beraberliğin bir de ayrılığı oluyor; ne yazık ki, her başlangıcın bir sonu olduğu gibi.

Yıllardır sürüp giden bir pay alma çabası, topu topu bir dilim kuru ekmek kavgası… Bazen durur bakarım bu ibret tablosuna. Kimi tatlı peşinde kimininse tuzu yok.

Ben yaşanmış her şeyi seviyorum, birileri tarafından yaşanmış, paylaşılmış her şeyi seviyorum.

Söz gümüşse sükut altınmış, demek ki susmak daha kıymetli. sessiz sakin durmak varken, konuşup yorulana bilmem ne demeli, aman yavaş aheste.

Düşünülenin aksine ben tarih sevmiyorum, geleneği seviyorum. Tarih ölür, gelenek yaşar.

Sana uzattılar ellerini görmek istemesen de, bir gün o eller üstünde bu dünyadan göçmek varya!

Usta terzi dar kumaştan bol gömlek diker, doğru tartan esnaf rahat huzurlu gezer, eğrinin ve doğrunun hesabı mahşerde, dünyada biraz huzur her şeye bedel.

Çıkmaz sokağa girmeden gösterelim ve hiçbir insandan esirgemeyelim sevgilerimizi. Üç beş günlük dünya hayatı değmiyor hiçbir kavgaya.

Ben ne çağdaş Türk ozanı, ne çağdaş Dede Korkut ne de günümüzün Nasrettin Hoca’sıyım. Sadece 20. yüzyılda yaşamış ve o yüzyıla damgasını vurmaya çalışan bir Türk’üm. 20. yüzyılın Türk müziğini yapıyorum.

Ben bir şarkıcı, besteci olarak bu dünyaya gelmedim. Düşüncelerimi aktarmak üzere geldim. Bu; gün geldi şarkı söylemekle oldu, gün geldi bir televizyon programında çocuğun saçlarını okşamakla oldu.

Gençlerimizin ülkemizi iyi yerlere getireceğinden eminim; biz onlara köstek olmayalım yeter.

Oğullarımın isimleri doğdukları gün aklıma geldi. Belki de doğunun ve batının barış içinde olmasından dolayı bu isimleri koymuşumdur.

Bir kişinin adı en son ne zaman telaffuz edilirse o gün ölmüş oluyor insan. Yani fizik olarak bu dünyayı terk etmek çok da önemli bir şey değil. Nasıl olsa günün birinde hepimiz terk edeceğimiz için ve milyarlar terk ettiği için. Ama adınız anılmadığı gün gerçek anlamda bu dünyayı terk etmiş oluyorsunuz.

Göç eden kuşlar gibi gidip gelir umutlarım.

Dünya küçük insanlar kardeş.

Gelecek nesiller, kuşaklar tarafından Yâd-ı Cemil olmak. Tek niyetim ve gayretim bundan ibaret.

Nefsine hakim olursan, kurulursun tahtına. Çalakaşık saldırırsan ne çıkarsa bahtına.

Usta terzi dar kumaştan bol gömlek diker, doğru tartan esnaf rahat huzurlu gezer, eğrinin ve doğrunun hesabı mahşerde, dünyada biraz huzur herşeye bedel.

Topraktan geldi insan, yine toprağa dönecek iki lokma ekmek için ömür boyu dövüşecek.

Yaz dostum, selam almayana yiğit denir mi?

Sana uzattılar ellerini görmek istemesende, bir gün o eller üstünde bu dünyadan göçmek varya!

Yıllardır sürüp giden bir pay alma çabası, topu topu bir dilim kuru ekmek kavgası… Bazen durur bakarım bu ibret tablosuna.

Gençlerimizin ülkemizi iyi yerlere getireceğinden eminim; biz onlara köstek olmayalım yeter.

Barış der her bir yanın altın gümüş taş olsa,
Dalkavuk’lar etrafında el pençe divan dursa,
Sapa kulba kapağa itibar etme dostum,
İçi boş tencerenin bu sofrada yeri yok.

Altın çöpe düşse değerini kaybeder mi?,
Tenekeyi parlatsan hiç çeyrek altın eder mi?

Ne varsa eskilerde var, bu günlerin yok. Benim sevdam burada, benim yaşım yok.

Aya bak güneşe, oradan doğacak. Kimi göçebe, kimi yerleşik. Ben bir yıldız kayığı.

Kimse olmamıştır aslında, herkes olacaklardan bir parça.

Ne mutlu Türk’üm diyene, diyeceksin. İnanmazsan, öyle yaşarsın, kalırsın bir kör köşede.

Bir sabah uyandığımda kendimi bir ağaç gibi derin köklerimle, yüksek dallarımın arasında gördüm.

Yalnızlık her insanı öldürür.

Hayat bana ne kadar uzun görünüyorsa, benim için o kadar kısadır.

İnsan sevdiğine sevdiğini söylemeli, göstermeli, göstermelidir ki, sevdiğini sevdiğinin bildiğinden kuşku duymasın.

Mutlu olmamız için sevgiye ihtiyacımız var.

Dünyada bizi bizden başka hiç kimse bilemez.

Herkes kendi kederine mahkumdur.

Sözlerim güneş gibi olsun, geceleri de ay gibi aydınlatsın.

Dostluk da aşk gibi, kolay kurulmaz.

Sevmekle başlar her şey.

Hayatın en büyük dersi, özgürlüğün ne olduğunu öğrenmektir.

Zaman akıp gidiyor, biz akıp gitmiyoruz.

Hayat bir şarkı, sen de dans etmelisin.

İnsanlar çok dertlidir, yeter ki anlatan olsun.

Dünya bir eğlence yeri, kimsenin kimseye verdiği bir şey yok.

Doğru olanı yapmaktan korkmayın, çünkü sizi insanlar ayıplayacaksa bile, ilerde sessiz kalarak sizi ayıplayacak olan zamanın tanıklığıdır.