Yunus Emre sözleri

Yunus Emre sözleri

Beni candan usandırdı, dost cemalinden bezdim.

Gel Gör Ki Hayat Şerbeti Şekerli İmiş.

Ol Dost Bağında Gül Olmaz İse De, Açanı Bulur.

Bir Yol Varsa Gide Gide, Bu Yol Gidenlere Gider.

Aşkın Aldı Benden Beni, Bana Seni Gerek Seni.

Dost Kervanı Göründü, Yolcularını Gördüm.

Beni Attılar Kapıdan, İncitmeden Yüreğim.

Sevenin Yarası Kıyısında Güller Biter.

Yunus Gibi Daldım Bağa, Ver Allah’ım Ver Bağa.

Gönül Yarası Güzel Yarim, Ancak Sen Sararsın.

Derviş Yunus’un Göründüğü Yerde, Hakk’ın Güzelliği Görünür.

Yunus Geldi Geçti, Başım Üstüne.

Bir Ata Binem, İki Gözüm Var Deyip Ağlarım.

İncinip Kan Döksen Ne Fayda, Dünyası Ayrılığa Düştü Yar.

Ben Sana Mecburum, Doğacak Bir Çocuğum Var.

Gönül Taht Kurasıdır, Muhabbet Sofrasıdır.

Aşk Aşk Diye Naçar Edip, Kendi Aşkını Bulasan.

Düşmüşüz Dost Kervanına, Yol Göründü Şimdi Bize.

Kapın Duvar Oldu, Dağlar Yardım Etmeyince.

Sen De Mi Aldanırsın, Ömrün Geçip Giderken.

Eğer bir müminin kalbini kırarsan Hakk’a eylediğin secde değildir.

Yunus sen bu dünyaya niye geldin, gece gündüz Hakkı zikretsin dilin.

Yol oldur ki, doğru vara, göz oldur ki, Hakkı göre, Er oldur ki, alçakta dura, yüceden bakan göz değil. 

Dağlar nice yüksek ise, yol anın üstünden geçer.

Sabır Saadeti Ebedi Kalır Sabır Kimde İse O Nasib Alır.

Eğer Bir Müminin Kalbin Kırarsan Hak`ka Eylediğin Secde Değildir. 

Aklı Olan Korkmak Gerek Nefs Elinden, Hırs Elinden. 

Eğer Hor Eğer Hürmet Kişiye Sözden Gelir.

Sofilere Sohbet Gerek,  Ahilere Ahret Gerek,  Mecnunlara Leyla Gerek,  Bana Seni Gerek Seni. 

Nefstir Seni Yolda Koyan Yolda Kalır Nefse Uyan. 

Beni Bende Demen Bende Değilem Bir Ben Vardır Bende Benden içeri. 

Sevelim Sevilelim Bu Dünya Kimseye Kalmaz.

Kasdım Budur şehre Varam Feryâdu  Figan Koparam!

Zehir ile Pişen Aşı Yemeğe Kim Gelir.

Bir bahçeye giremezsen, durup seyran eyleme. Bir gönül yapamazsan, yıkıp viran eyleme.

İlim ilim bilmektir. İlim kendini bilmektir. Sen kendini bilmezsen, bu nice okumaktır.

Az söz erin yüküdür, çok söz hayvan yüküdür.

Nefistir seni yolda koyan, yolda kalır nefse uyan. Sabır saadeti ebedi kalır sabır kimde ise o nasib alır.

Benim uçmak neme gerek, hergiz gözüm ona bakmaz.

Söz ola kese savaşı, söz ola kestire başı, söz ola agulu asi bal ile yağ ede bir söz.

Eğer, ilerde birgün keşke demek istemiyorsan, 3 şeyi doğru seç! Eşini, işini, arkadaşını.

Bu dünyaya inanma, vefasın bulam sanma. Ömrün veren ziyana, çoğu pişman içinde.

Dünyada dertsiz baş olmaz. Derd’olanın ahi dinmez.

Maharet güzeli görebilmektir, sevmenin sırrına erebilmektir. Cihan, alem herkes bilsin ki şunu; en büyük ibadet sevebilmektir..

Derdi dünya olanın, dünya kadar derdi vardır..

Aşık olamayan adem benzer yemişsiz ağaca. Çok mal haramsız, çok söz yalansız olmaz.

Ne varlığa sevinirim, ne yokluğa yerinirim. Aşkın ile avunurum ; bana seni gerek seni.

Türlü türlü cefanın adını aşk koymuşlar.

Ey hayat ırmağından şu içenler! Gelin soralım canlara ki güzelliği ne oldu da gidiyor. Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buldu da gidiyor?

Kalem eğri dilli, mürekkep siyah yüzlü, kağıt iki yüzlü! Şimdi kalkıp arzu halimi yazmaya kimi mahrem kılayım?

Hoştur bana senden gelen.

ya gonca gül, yahut diken.

ya hayattır, yahut kefen.

Nârin da hoş, nurun da hoş.

kahrın da hoş, lütfun da hoş.

Hiç hata yapmayan insan, hiçbir şey yapmayan insandır. Ve hayatta en büyük hata, kendini hatasız sanmaktır.

Biz gelmedik dava için, bizim işimiz sevda için, dostun evi gönüllerdir, gönüller yapmaya geldik.

Kırma dostun kalbini; onaracak ustası yok. Soldurma gönül çiçeğini; sulamaya ibrik yok.

Cümleler doğrudur sen doğru isen, doğruluk bulunmaz sen eğri isen.

Ete kemiğe büründü, yunus deyu göründü.

Eğer bir müminin kalbin kırarsan hakka eylediğin secde değildir.

Aşk aşıkı sır eder, aslanı zencir eder, katı taşı mum eder.

Eğer hor eğer hürmet kişiye sözden gelir. Zehr ile pişen asi yemeğe kim gelir.

Cennet cennet dedikleri, birkaç köşkle birkaç huri. İsteyene ver onları, bana seni gerek seni.

Hoştur bana senden gelen. Ya gonca gül yahut diken. Ya hayattır yahut kefen. Nârın da hoş, nurun da hoş. Kahrın da hoş, lütfun da hoş.

Zulüm ile abad olanın akıbeti berbad olur.

Dağlar nice yüksek ise, yol anın üstünden geçer.

Bu dünyaya gelen gider. Yürü fani dünya, sana gelende gülmüş var mıdır?

Çiçeklerle hoş geçin, dalı incitme gönül. Bir küçük meyve için, dalı incitme gönül. Başın olsa da yüksek, gözün enginde gerek. Kibirle yürüyerek;Yolu incitme gönül.

Kader gayrete aşıktır Yunus Emre sözünü açırlarmısınız

“Kader gayrete aşıktır” sözü Yunus Emre’ye atfedilen meşhur bir deyiştir. Bu söz, insanın çabası ve gayretinin kaderi etkilemede önemli bir rol oynadığını ifade eder. Yunus Emre’nin bu sözüyle, insanın kendi gayretiyle belirli bir amaca ulaşabileceği ve kaderin de bu gayreti desteklediği vurgulanır. Başka bir deyişle, insanın çabası ve gayreti, kaderin gerçekleşmesine olanak sağlar. Bu söz, Yunus Emre’nin insanın iradesini ve eylemlerinin önemini vurgulayan felsefesini yansıtır.

Yunus Emre’nin aşk sözleri

Aşkın aldı benden beni, bana seni gerek seni.

Aşkın elinden ne yüzüm kaldı, ne gözüm kaldı.

Aşkın beni bağışladı, aşkın sana bağışlandım.

Aşkınla yandım aşkından haberin mi?

Aşkın beni götürdüğü yere aşkla gideceğim.

Aşk pazarı derler buna, varanın işi var.

Aşk meyini içtikten sonra, mecazdan mânâ kalmaz.

Aşk meyini içtikten sonra, insan neyle dertlenir.

Aşk imiş, her ne var ise, bende onun izi var.

Aşkın ne kadr acıdır kimse bilmez, aşkın elinden ne yüzüm kaldı ne gözüm kaldı.

Aşkın hamuruna dün gönül koydum bugün gözüm gördü.

Aşkın ateşiyle bakışanlar, yanmış birer derviş olur.

Aşk ile kim yanası var, kim yananı yanarsız ol.

Aşkın arslanı öyle bir yiğit ki, her yerde ona tapılır.

Aşkın ile avunanda sana ne gerek, varlık aleminde sen ne ararsın?

Aşkın ocağında erim, bende yoktur kendimden eserim.

Aşkın elinden bir lokma ekmek, bana aman vermediler.

Aşkın ey ne hoş derttir, bir dert ki her derde bedeldir.

Aşkın için ağlamak, aşkından ölmek, aşk içindir.

Aşk ateşi ile yanmayan kişi, onun hükmünü anlayamaz.

İşitin ey yarenler! Aşk bir güneşe benzer. Aşkı olmayan gönül, misal-i taşa benzer.

Dağa düşer kül eyler, gönüllere yol eyler, sultanları kul eyler, hikmetli nesnedir aşk.

Ölümden ne korkarsın, korkma ebedi varsın.

Zehirle pişmiş aşı, kim yemeye gelir.

Seni sigaya çeken bir molla kasım gelir.

Benim bir karıncaya ulu nazarim vardır.

Elif okuduk ötürü Pazar eyledik götürü Yaratılmışı hoş gördük Yaratandan ötürü.

Kırk küpü yerden göğe dizseler, ortadan birini çekeler, var sen seyreyle gümbürtüyü.

Dünya yalan kardeşim, dünya yalan! Var mı yalan dünyada bakî kalan. Mal da yalan, mülk de yalan. Var biraz da sen oyalan.

Ey hayat ırmağından su içenler! Gelin soralım canlara ki güzelliği ne oldu da gidiyor. Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buldu da gidiyor?

Miskin Adem oğlanı, nefse zebun olmuştur. Hayvan canavar gibi, otlamağa kalmıştır.

Yunus sözi alimden, zinhar olma zalimden, korkadurın ölümden, cümle doğan ölmüştür.

Sabır saadeti ebedi kalır Sabır kimde ise o nasib alır.

Yalancı dünyaya konup göçenler. Ne söylerler ne bir haber verirler.

Zulum ile abad olanın akıbeti berbad olur.

Ana rahminden geldik pazara, bir kefen aldık döndük mezara.

Bir avuç toprak, biraz da suyum ben… Neyimle övüneyim, işte buyum ben…

Edebim elvermez edepsizlik edene, Susmak en güzel cevap, edebi elden gidene…

Dil söyler kulak dinler, kalp söyler kainat dinler.

Bilmeyen ne bilsin bizi bilenlere selam olsun.

Derdi dünya olanın dünya kadar derdi vardır.

Cümleler doğrudur sen doğru isen, doğruluk bulunmaz sen eğri isen.

Üzenlerin üzüldüğü vakit de gelir.

Söz ola kese savaşı, söz ola kestire başı, söz ola agulu asi bal ile yağ ede bir söz.

Eğer hor eğer hürmet kişiye sözden gelir. Zehr ile pişen asi yemeğe kim gelir.

Durulduğu zamanları olur insanın, yorulduğu zamanlar olduğu gibi, ama ömür götüren kırıldığı zamanlardır.

Bölüşerek tok oluruz. Bölünerek yok oluruz.

Akıl bir kişidir, Allah’a bakar.Uyarsan akla uy, ol buhl’ı (cimriliği) yakar.

Akıl, adl (adalet) ıssı (sahibi) bir ulu kişidir. Medet etmek sana onun işidir.

Ben sevdiğimi demez isem, sevmek derdi boğar beni.

Bu dünyaya inanma, vefasın bulam sanma. Ömrün veren ziyana, çoğu pişman içinde.

Cümleler doğrudur sen doğru isen, Doğruluk bulunmaz sen eğri isen.

Çalab’ın dünyasında Yüz bin dürlü sevgi var;Biri Rahmân-ı Rahîm Biri şeytan-ı racîm.

Gel güzelim gülelim, gönül hoş ola; bu dünya kimseye kalmaz, gel sen de benden öğren de kurtulasın bedbahtlık her taraftan.

Yaşamak Allah’a (Tanrıya) yakın olmaktır.

Bilene sual olunmaz.

Sevenler ayrı düşmez.

Dünya malı yalan imiş, hiç kimseye güvenme.

Yaradılanı sev Yaradan’dan ötürü.

Her ne ararsan kendinde ara.

İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir; sen kendini bilmezsen, bu nice okumaktır.

Bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine.

Akıl ermez işine, Hak yolunda gözü kör olanın.

Gelin tanış olalım, İşi kolay kılalım, Sevelim sevilelim, Dünya kimseye kalmaz.

Seni seni bilene, dağlar kadar mal olsa, vermez.

Eğer bir gün kafir birinin ayağı kayarsa; bu Müslümanın ayaklarından dolayıdır.

Yunus aşkın alına, işle güzel ahlaka; eyle nefsini teline, daim kıl gafil rahle.

İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir; sen kendini bilmezsin, bu nice okumaktır.

Her koyun kendi bacağından asılır.

Kimlik kafada ise, hizmet bayrakta ise, servet elde ise, mevkii makamda ise, ömür hizmete gelesiye, yiğitliği irtihalesi ile sabrı sabrıyla bürünmeli.

Cahilin açtığı kitap, okuyanın aklına zarar.

Düşenin dostu olmaz, dövenin de.

Yılanın canı parça parça, dostun canı başbaşa.