Şeyh Galip Sözleri
Şeyh Galip, Türk edebiyatının önemli isimlerinden biridir. En ünlü eseri Hüsn-ü Aşktır. Şiirleriyle tanınan Galip’in bazı özlü sözleri şunlar olabilir:
Aşkınla avunmak istersen eğer, bir başkasını değil, kendi kendini sev.
Gör ki, her güzelliğin ardında bir Hakkın tecellisi vardır.
Bir anlık sevgi, bin yıl tövbeyle aşkın önünde eşittir.
Aşk, varlığın birleşmesidir; ayrılığın ötesine geçişin simgesidir.
Gönlünün aynasına baktığında, Tanrı’nın yüzünü görmelisin.
Sevenlerin gözüyle bakanlar, her yerde aşkı bulurlar.
Dünya, aşkla bakıldığında bir cennete dönüşür.
Kalp, sevginin hazinesidir; içinde sevgi yoksa, boş bir kova gibidir.
Aşk, hayatın anlamını keşfetmenin anahtarıdır.
Sevgiliye kavuşmak için yolları değil, engelleri aşmalısın.
Efendimsin cihanda itibarım varsa sendendir. Miyanı aşıkanda iştiharım varsa sendendir.
Vücut, ruhun bineğidir.
Her renge boyan da renk verme.
Bilmem o efsane ne büyü idi, cana cehennem haberini getirdi.
Şöyle böyle bir söz zannetme. Söyleyebiliyorsan gel sen de böyle bir söz söyle.
Kendine iyi bak çünkü alemin özüsün sen. Varlıkların gözbebeği olan insanoğlusun sen.
Cana hayret veren o şahbaz göz, o büyü ceylanı, naz güvercini.
Yüzbin cefâ etsen vazgeçmem, bir kere sevdim seni. Kazâ ve kader kalemi alnıma böyle yazmış; seni sevdim bir kere. Dokuz gök döndükçe bu sözden dönmem: Sevdim seni; yer ve gök aşkıma şâhid olsun.
Dert mevsimi geçer, neşe vakti de gelir.
Ne kadar bilmese de halk hüner sahibini tanır.
Eğer sermâye-i ömrümde kârım varsa sendendir.
Şiir mumdan kayıklarla alev denizini geçmeye benzer.
Su uyur, düşman uyur, ayrılık hastası uyumaz.
Korkutmaya çalışma, yersizdir. Benim vuslat dediğim eceldir.
Ey kalbim, bu sonu belli aşk işinden ne muradın var?
Aşk olsun da gönül kimseye muhabbet neyledi?
Dil düşmandan bir gamze, yürek onun için yanar.
Gönül erişse Hakk’a neylese cihan gözüyle bakar.
Hakk’a tapan kişinin, gönlü hoş olmaz mı hiç?
Aşk meyinden içtiğim günden beri, döner başım dönmez başımdan aşk.
Aşk bize neyleyip durur, ey gönül? Bu ne hal?
Neş’e-i dil, âb-ı hayat içmekte var imiş.
Bir aşkı gizleyemem, gönlüm halka anlatır.
Gönül, aşkta ne arıyor? Bil ki, bir zat arar.
ŞEYH GALİP BEYİTLER ve AÇIKLAMALARI
Nevbahâr-i gamıng bülbülüz ol gonce-femin
Ararız hande-i dîrîneyi giryân olarak
Günümüz Türkçesi ile Anlamı : Biz gonca ağızlının gam baharında öten bülbülüz; şimdi, ağlayarak ararız
Vuküfum yok bu rütbe hahişin hayrânıyım Gâlib
Gönülden de nihan bir matlab-i dil- hâh var dilde
Günümüz Türkçesi ile Anlamı : Galip! şimdiye kadar bilmiyordum ama, bu kadar derin bir arzunun bir hayranıyım doğrusu… demek, gönülde, gönülden arzu olabilirmiş!
Şeyh Gâlip GAZELLERİ
GAZEL 1
Yine zevrak-ı derûnum kırılıp kenâre düştü
Dayanır mı şîşedir bu reh-i seng-sâre düştü
O zamân ki bezm-i cânda bölüşüldü kâle-i kâm
Bize hisse-i mahabbet dil-i pâre pâre düştü
Gehî zîr-i serde desti geh ayağı koltuğunda
Düşe kalka haste-i gam der-i lûtf-ı yâre düştü
Erişip bahâra bülbül yenilendi sohbet-i gül
Yine nevbet-i tahammül dil-i bî-karâre düştü
Meh-i burc-ı ârızında gönül oldu hâle mâ`il
Bana kendi tâli`imden bu siyeh sitâre düştü
Süzülüp o çeşm-i âhû dedi zevk-i vasla yâ hû
Bu değildi niyyetim bu yolum intizâre düştü
Reh-i Mevlevîde Gâlib bu sıfatla kaldı hayrân
Kimi terk-i nâm u şâne kimi it`ibare düştü
GAZEL 2
Yokmuş bir aha ey gül- i rana tahammülün
Bağrın ne yaktın ateş- hasretle bülbülün
Yek-rengdir zeban-ı hakikatte hüsn ü aşk
Bang-i hezar şu’lesidir ateş-i gülün
Duzah-nişin-i ateş-i fakr olduğun kalur
Ey ahiret-harab tehidir tevekülün
Tekrarlarla şüpheleri daniş anlama
Gel arif ol ki ma’rifet olsun tecahülün
Merdanelik asaleti meydanda bellidir
Hayber günü babasını kim sordu Düldül’ün
Galib maarifin de sefası değer veli
Canan vasfıdır hele aslı tegazzülün
GAZEL 3
Efendimsin cihânda i’tibârım varsa sendendir
Miyân-ı âşıkânda iştihârım varsa sendendir
Benim feyz-i hayâtım hâsıl-ı rûh-ı revânımsın
Eğer sermâye-i ömrümde kârım varsa sendendir
Veren bu sûret-i mevhûme revnak reng-i hüsnündür
Gülistân-ı hayâlim nevbâharım varsa sendendir
Felekden zerre mikdâr olmadım devrinde rencide
Ger ey mihr-i münîr âh u zârım varsa sendendir
Senin pervâne-i hicrânınam sen şem’-i vuslatsın
Be-her şeb hâhiş-i bûs u kenârım varsa sendendir
Şehîd-i aşkın oldum lâle-zâr-ı dâğdır sinem
Çerâğ-ı türbetim şem’-i mezarım varsa sendendir
Gören sergeştelikde girdâb-ı dest zann eyler
Fenâ-ender-fenâyım her ne varım varsa sendendir
Niçün âvâre kıldın gevher-i gaitanın olmışken
Gönül âyînesinde bir gubârım varsa sendendir
Şafak-tâb eyledin peymânemi hûnâb ile sâkî
Sabâh-ı sohbet-i meyde humarım varsa sendendir
Sanadır ilticâsı Gâlibin yâ Hazret-i Mevlâ
Başımda bir külâh-ı iftihârım varsa sendendir
