Pablo Neruda Sözleri

Pablo Neruda Sözleri

Pablo Neruda, Şilili bir şairdir ve edebiyat dünyasında önemli bir yere sahiptir. Tutkulu aşk şiirleri, doğa betimlemeleri ve toplumsal temalardaki eserleriyle tanınır. İşte Pablo Neruda’nın güzel sözlerinden bazıları:

Seninle bir gün geçirmek, bin yıl yaşamaktan daha iyidir.

Sevmek, sonsuz bir mucizedir.

Senin sevgin, yaşamın içine doğan güneş gibidir.

Aşk, yıldızlara bakmak gibidir; onlara asla dokunamazsın, ama seni aydınlatır.

Seni seviyorum çünkü sen benim olan tüm şiirlerimsin.

Aşk, yıldızların altında kaybolmak gibidir, sonsuzluğa doğru yelken açmaktır.

Seninle her an, bir başka dünyada yaşıyormuşum gibi hissediyorum.

Seninle birlikteyken, zamanın nasıl geçtiğini asla fark etmem.

Güneş bile senin kadar parıldayamaz, çünkü senin sevgin bana ışık veriyor.

Seninle olan her an, benim için bir hazine.

Aşk, tüm dünyanın üzerinde olduğu bir elma gibidir; yemek istediğinizde, diğer tüm elmalara bakmazsınız.

Seni seviyorum, çünkü sen benim dünyamı daha güzel bir yer haline getiriyorsun.

Senin sevgin, hayatımın en güzel şiiridir.

Seninle olan her an, bir sonsuzluğa yolculuktur.

Seninle birlikteyken, kalbim her an daha fazla seninle atıyor gibi hissediyorum.

Hayat sana hep ekşi limonlar sunuyorsa, Sen de tekila ve tuz iste.

Şair, her şeyden önce yaşadığı toplumun sorunlarına, giderek tüm dünyaya karşı sorumludur.

Seni sevdiğimi anlayacaksın, sevmediğim zaman.

Asla aşk acısı çeken birine aşık olmayın. O kişi yaralıdır ve yara bandı olarak sizi kullanır.

İnsanlar seninle konuşmayı bıraktığında, Arkandan konuşmaya başlarlar.

Bir kadın, söyleyecek çok şeyi olduğu halde susuyorsa, erkek artık tüm şansını kaybetmiştir.

Adını duyunca değil, Yanında başka bir ad duyunca yanar aslında canınız.

Gözyaşım kadar değerlisin; ama nasıl gözyaşlarım gözümden düştüyse şimdi sende öylesin.

Pablo Neruda Resimli Sözleri

Aşk tabiatımdır benim.

Biten bir aşkın hemen ardından bir başkasıyla başlayan şeyin adı, İlişki değil çelişkidir.

Hiç sevmediği halde neden hep değerli olur bırakıp giden, Ve neden hiç düşünmeden teslim olur kalbin, Üstelik o seni hiç sevmemişken.

Hayatta hiç bir zaman bir başkasına tüm benliğinle güvenme, Çünkü; hiç kimse sana tüm benliğiyle görünmez.

Seviyorum suskunluğunu, sanki sen yokmuşçasına burada uzakta ve hüzün dolu, sanki ölmüşsün gibi.

Bazen dudakların bitiremediği sözleri, gözler tamamlar.

Gerçek şu ki; hayalimizdeki insanın, hayalindeki insan değiliz. O kadar!

Ağır ağır ölürler; okumayanlar, müzik dinlemeyenler, vicdanlarında hoşgörüyü barındırmayanlar.

Bütün çiçekleri koparabilirsiniz ama baharın gelişini engelleyemezsiniz.

Ben yalnızca kendi ülkemde yaşayabilirim. Ellerim ve ayaklarımla ona tutunmadan, kulağımı ona dayamadan, sularının ve gölgelerinin kıpırdanışını duyumsamadan, ana karnından beslenir gibi köklerimin toprağının derinlerine uzandığını duyumsamadan yaşayamam.

Kalbi kırdıktan sonra gelen özür, doyduktan sonra sofraya gelen tuz gibidir; İhtiyaç kalmaz.

Şair, her şeyden önce yaşadığı toplumun sorunlarına, giderek tüm dünyaya karşı sorumludur.

Bir gün bir yerde tekrar karşılaşırsak eğer, benimle yeniden tanış.

En heybetli düşünceler bile çok sık duyulduğunda gülünç olurlar.

İnsanlar seninle konuşmayı bıraktığında, Arkandan konuşmaya başlarlar.

Şiirlerin en hüzünlüsünü yazabilirim bu gece. Ben onu sevmiştim, ve bazen o da beni sevmişti.

Sen ve ben yazgılıydık sevdalanmaya. Nice erkek nice kadın arasında.

Sanatçı, her yandan gelen duyguları algılayan bir anten gibidir.

Uçan ne varsa içimde, apaçık görünüyor şu kanatların gezgin eşitliğinde.

Ürkeklik ve çekingenlik yalnızlığa açılan kapıdır. İnsanın ilginç ruhsal bir durumudur. Kurtulması kolay olmayan bir ıstırap gibidir. Ancak insana böyle bir özellik ya da kötü yan, bir karışım gibi şarttır, kişiliğinin bozulmasını önemli ölçüde önler.

Tek başıma yorulmak istemiyorum, sen de benimle yorul istiyorum.

Erkeğin sevgisiyle kadının terbiyesi, Ancak birbirleriyle tartıştıkları zaman belli olur.

Bilmek acı çekmektir. Ve bildik.

Biten bir aşkın hemen ardından bir başkasıyla başlayan şeyin adı, İlişki değil çelişkidir.

İnsanlarla yüz yüze konuşarak her sorunu halledebilirsin; ama bazı insanlar gelir önüne, hangi yüzüne konuşacağını bilemezsin.

Aldırmadan gidemiyorsa, aldırmadan kalmayı bilmeli insan. Çünkü henüz icat edilmedi; anlamayana anlamayı öğretecek bir lisan.

Biz şairler nefretten nefret ederiz ve savaşa karşı savaşırız.

Yalnızlığa yenilmemek için, sık sık hayaller kurulur; ama aslında neyin hayalini kurarsan kur, yalnızlık her hayalin sonudur.

Senin için yapraklarını kopardığım papatyalardan özür diledim dün gece. Haklısınız dedim, ne sevdiği belli, ne sevmediği.

Hiçbir zaman anlayamazsın: Giden sevse gitmeyi ister miydi, Peki ya kalan sevse; gitmesine izin verir miydi!

Kalbi kırdıktan sonra gelen özür, doyduktan sonra sofraya gelen tuz gibidir. İhtiyaç kalmaz.

Seni sevdiğimi göreceksin sevmediğim zaman, çünkü iki yüzüyle karşına çıkar hayat.

Korkar olduk artık ‘seviyorum’ demeye. Kimi sahiden değiyor sevmeye, Kimi ise pişman ediyor insanı sevdiğine.

Sırf birisi İyi geceler demediği için, İyi geçmeyen geceler vardır.

Yalnızca ateşli bir sabır ulaştırır bizi muhteşem bir mutluluğun kapısına.

Birilerini hep boş zamanlarda özlediğini anlar insan. Çünkü boş insanlar, boş zamanlarda hatırlanır.

Eskiden hayallerimiz vardı, gerçekleştirmeyi umduğumuz. Şimdi bırakın gerçekleştirmeyi, umabilmek en büyük hayalimiz oldu.

Bir gün bir yerde tekrar karşılaşırsak eğer, Benimle yeniden tanış.

Ne uzundur unutuş, ah ne kısadır sevda.

İnsan ulaşamadığı herşeyin “delisi”, ulaştığı herşeyin “nankörüdür”.

Pablo Neruda En güzel şiiri

Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim

Yazabilirim örneğin; “Gece yıldızla dolu
ve yıldızlar masmavi titreşiyor uzakta`

Şarkı söyleyip esiyor gece rüzgârı.

Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim…
Sevdim ben onu, o da beni sevdi bir ara

Buna benzer gecelerde sarıldım kollarımla
Defalarca öptüm onu sonsuz göğün altında

Sevdi beni o, ben de onu sevdim bir ara
O koca, masum gözler sevilmez miydi ama?

Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim
Onu tutamadığımı, kaybettiğimi düşünmek

Dinlemek uçsuz bucaksız geceyi, onsuz daha tenha kalan
Ve şiir… Çime düşen çiy gibi düşer cana.

Ne çıkar sevdam onu tutamadıysa…
Gece yıldızla dolu ve yanımda değil o…
Hepsi bu…

Şarkı söylüyor uzaklarda biri. Çook uzaklarda…
Ruhum kayboldu onsuzlukta…

Gözlerim onu arıyor geri getirirmiş gibi, yüreğim onu.
Ve yanımda değil o…

Aynı gece ağartıyor aynı ağaçları
Bir zamanlardaki biz, artık aynı değiliz

Sevmiyorum artık onu doğrudur, oysa ne çok sevmiştim…
Sesim rüzgârı kollardı kulağına değmek için

Başkasının… Bir başkasının olacak…
Sesi, ışıltılı teni, derin gözleri…
Bir zaman öpüşlerime ait olduğu gibi…

Artık sevmiyorum ya… severim yine belki.
Sevda o denli kısa, nisyan öyle uzun ki…

Çünkü benzer gecelerde sarıldım kollarımla
Kaybolup gider ruhum onsuzlukta…
Bu bana yaşattığı en son acı
Ona yazdığım en son şiir de olsa

Pablo Neruda